تفاوت اعتماد به نفس و عزت نفس
با روشی فوق العاده و موثر، اعتماد به نفس خودتان را تا حد بسیار زیادی افزایش دهید!
در بخش اعظمی موارد، اعتماد بنفس بالا لزوما یار اصلی عزت نفس بالا نیست. برای مثال، مریلین مونرو، بازیگر مشهور امریکایی، علیرغم این که بازیگری توانا، نترس و حساس اعتماد بنفس بود، حتی در مقطع آوازه نیز از اختلال اضطراب و عزت نفس ضعیف رنج میبرد. بنابراین، عزت نفس و اعتماد بنفس را نباید یکسان فرض کرد. در ادامه، اهمیت ما همراه باشید تا تفاوت عزت نفس و اعتماد بنفس را برایتان روشن کنیم.
عزت نفس چیست
عزت نفس یعنی اینکه خودتان را به چه صورت میبینید و چه تصوری از خودتان دارید یا خوبتر بگوییم: عزت نفس به این معنی که این که خودتان را چقدر دوست میدارید و چه میزان به خودتان بر روی خوش نشان میدهید. کلمهی «esteem» در انگلیسی، که در پارسی «عزت و اَرجوقُرب» معادلیابی شده است، از کلمهی لاتین «aestimare» بهمعنی «سنجش، ارزشگذاری، تخمین یا این که ارزیابی» ریشه میگیرد. بنابراین، عزت نفس یعنی اینکه چقدر خودتان را ارزشمند میشمارید. افزونبراینها، عزت نفس بنیانی رمانتیک است که بهطرز فکر، احساسات و دسته برخورد اشخاص در رابطه اهمیت خودشان و دیگران رخ می دهد و بهعبارتی، مستقیما بر مناسبات شخصی و اجتماعی اثر میگذارد. عزت نفس از تجارب زندگی، بهویژه در سنین پایین، نشئت میگیرد. این تجاربِ حساس، تعیینکنندهی احساس خودارزشی فرد در درازمدت بهشمار میروند. اشخاصی که از عزت نفس بالایی برخوردارند، از آنچه هستند، راضی و خشنودند. این اشخاص به جهت اینکه حسوحال بهتری پیدا کنند، هیچ نیازی به مصرف مواد مخدر یا این که رویآوردن به رفتارهای پرخطر نمیبینند. چنین اشخاصی به جهت اینکه حس مهربانی در زمینهی خودشان پیدا کنند، به کارداران خارجی مانند پُستومقام یا درآمد بالا متعلق نیستند. افراد کلیدی عزت نفس به خودشان، دیگران و محیط اطرافشان احترام میگذارند. انعطافپذیری ازجمله مختصات بارز همین اشخاص است، به این معنی که بهآسانی قادرند خودشان را از ناامیدیها و شکستها بیرون بکشند. چنین کسانی از پیشرفت و دگرگون سازی استقبال میکنند، اهل مدارا میباشند و بهراحتی خشنود میشوند. عزت نفس بالا موجب می گردد فرد راحتتر بتواند ببخشد و پذیرای خود و دیگران باشد.
اعتماد بنفس چیست؟
اعتماد بنفس به این معنی که این که در تحقق هدف یا کاری یگانه به توانمندیهای خودتان باور و اطمینان داشته باشید. این واژه و کلمه از کلمهی لاتین «fidere» بهمعنی «اعتمادداشتن» ریشه گرفته است. در بخش اعظمی موارد، اشخاصی که در حوزهی خاصی به مهارت و تخصص دست مییابند، در به عبارتی راستا از اعتماد بنفس بالاتری برخوردار میشوند. اعتماد بنفس کلیِ شخص نیز بهموجب موفقیتش بهبود پیدا میکند. گاهی ممکن هست فرد در حوزهای خاص احساس اعتماد بنفس کند، ولی در حوزهای دیگر ابدا چنین حسی نداشته باشد. آبراهام مازلو، روانشناس برجستهی امریکایی، تأکید می کند که باید میان اعتماد بنفس بهعنوان نوعی خصوصیت شخصیتیِ کلی، و اعتماد بنفس درمورد مهارتها یا این که توانمندیهای مختص تمایز قائل شد. به اعتماد بنفس درمورد مهارتها و توانمندیها «خودکارآمدی» نیز گفته میشود: اعتقادوباور به برد در انجام کاری خاص یا این که مقابله حیاتی موقعیتهای چالشی. تفاوت خودکارآمدی با اعتماد بنفس بهعنوان نوعی خصوصیت شخصیتی کلی، در اینجاست که: مثلا بعضی اشخاص در انجام مهارتهایی مانند خوانندگی یا این که تدریس از خودکارآمدی بالایی برخوردارند، ولی از اعتماد بنفس بهعنوان نوعی خصوصیت شخصیتی کلی بیبهرهاند. حتی برعکس همین قضیه هم امکانپذیر است.
تفاوت بین عزت نفس و اعتماد بنفس در چیست؟
افرادِ اهمیت اعتماد بنفس بالا لزوما از عزت نفس بالا برخوردار نیستند. عزت نفس به این معنی که اینکه بها خودتان را چطور آنالیز میکنید. درواقع، عزت نفس، بنیانی احساساتی محسوب میشود که تعیینکنندهی تفکر منطقی، جور احساسات و طریق کردار هر فرد است. اما اعتماد بنفس به اعتقاد و باور فردی درمورد انجام کاری یگانه یا دستیابی به هدف ها دلخواه اشاره دارد. اشخاصی که از عزت نفس به اندازه برخوردارند، غالبا برای اینکه حساس مهربانی دربارهی خودشان داشته باشند، هیچ نیازی به پُستومقام، شهرت یا پول احساس نمیکنند و به دستاویزهایی همچون مواد مخدر یا رفتارهای پرخطر متوسل نمیشوند. ازسویدیگر، اشخاص اهمیت اعتماد بنفسِ دوچندان حاضرند اساسی چالشها و مسئولیتهای جدید روبهرو شوند. همین افراد قادرند به مصاف موقعیتهای طاقت فرسا بروند و در شکار فرصتها تردیدی به خویش رویکرد نمیدهند. خلاصه این که عزت نفس یعنی چک کردن احساس خودارزشی و از تجارب مثبت زندگی ریشه میگیرد و در خصوصیاتی نظیر انعطافپذیری، جسارت و احترام به خود و دیگران نمود مییابد. اما اعتماد بنفس یعنی اینکه فرد به توانمندیهای فردیِ خود باور داشته باشد. اعتماد بنفس درنتیجهی انجام موفقیتآمیز کاری یگانه یا رویارویی پیروزمندانه اصلی چالشی بخصوص شکل میگیرد و در خصوصیاتی مثل پذیرش مشتاقانهی چالشها، مسئولیتها و فرصتهای تازه نمود مییابد.